Co to jest zaburzenie ze spektrum autyzmu?

Zaburzenie ze spektrum autyzmu to stan związany z rozwojem mózgu, który wpływa na sposób postrzegania i nawiązywania kontaktów z innymi osobami, powodując problemy w interakcjach społecznych i komunikacji. Zaburzenie obejmuje również ograniczone i powtarzające się wzorce zachowań. Termin „widmo” w zaburzeniu ze spektrum autyzmu odnosi się do szerokiego zakresu objawów i nasilenia.

Zaburzenie ze spektrum autyzmu obejmuje stany, które wcześniej uważano za odrębne — autyzm, zespół Aspergera, dziecięce zaburzenie dezintegracyjne i nieokreśloną formę wszechobecnego zaburzenia rozwojowego. Niektórzy ludzie nadal używają terminu „zespół Aspergera”, który jest ogólnie uważany za łagodny koniec zaburzeń ze spektrum autyzmu.

Daria Kacprzak o autyzmie – wywiad z autorką książki Tajemniczy świat Witka 

Zaburzenia ze spektrum autyzmu zaczynają się we wczesnym dzieciństwie i ostatecznie powodują problemy w funkcjonowaniu społecznym – na przykład w życiu społecznym, w szkole i w pracy. Często dzieci wykazują objawy autyzmu w ciągu pierwszego roku. Wydaje się, że niewielka liczba dzieci rozwija się normalnie w pierwszym roku życia, a następnie przechodzi okres regresji między 18 a 24 miesiącem życia, kiedy pojawiają się u nich objawy autyzmu.

Chociaż nie ma lekarstwa na zaburzenia ze spektrum autyzmu, intensywne, wczesne leczenie może mieć duży wpływ na życie wielu dzieci.

Niektóre dzieci wykazują objawy zaburzeń ze spektrum autyzmu we wczesnym okresie niemowlęcym, takie jak zmniejszony kontakt wzrokowy, brak reakcji na swoje imię lub obojętność na opiekunów. Inne dzieci mogą rozwijać się normalnie przez pierwsze kilka miesięcy lub lat życia, ale potem nagle stają się wycofane lub agresywne albo tracą umiejętności językowe, które już nabyły. Objawy są zwykle widoczne w wieku 2 lat.

Książki o autyzmie – http://zaburzeniaemocjonalne.pl/ksiazki-o-autyzmie/

Każde dziecko z zaburzeniami ze spektrum autyzmu ma prawdopodobnie unikalny wzorzec zachowania i stopień nasilenia — od niskiego do wysokiego funkcjonowania.

Niektóre dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu mają trudności w nauce, a niektóre mają oznaki niższej niż normalna inteligencji. Inne dzieci z tym zaburzeniem mają normalną lub wysoką inteligencję — szybko się uczą, ale mają problemy z komunikowaniem się i stosowaniem tego, co wiedzą w życiu codziennym i dostosowywaniem się do sytuacji społecznych.

Ze względu na unikalną mieszankę objawów u każdego dziecka, jej rozmiar (poziom) może być czasami trudna do określenia. Opiera się to na ogół na poziomie upośledzeń i ich wpływie na zdolność do funkcjonowania.

Poniżej znajdują się niektóre typowe objawy u osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

Komunikacja i interakcja społeczna

Dziecko lub dorosły z zaburzeniami ze spektrum autyzmu może mieć problemy z interakcjami społecznymi i umiejętnościami komunikacyjnymi, w tym jednym z tych objawów:

• Nie odpowiada na jego imię lub wydaje się, że czasami Cię nie słyszy
• Jest odporny na przytulanie i przytulanie i wydaje się, że woli bawić się w pojedynkę, wycofując się do własnego świata
• Ma słaby kontakt wzrokowy i brak wyrazu twarzy
• Nie mówi lub ma opóźnioną mowę lub traci wcześniejszą zdolność do wypowiadania słów lub zdań
• Nie można rozpocząć rozmowy lub kontynuować rozmowy lub rozpoczyna się tylko od składania próśb lub oznaczania elementów
• Mówi z nienormalnym tonem lub rytmem i może używać śpiewnego głosu lub mowy przypominającej robota
• Powtarza słowa lub wyrażenia dosłownie, ale nie rozumie, jak ich używać
• Wydaje się, że nie rozumie prostych pytań lub wskazówek
• Nie wyraża emocji ani uczuć i wydaje się być nieświadomy uczuć innych
• Nie wskazuje ani nie przynosi przedmiotów do wspólnego zainteresowania
• Niewłaściwe podejście do interakcji społecznej poprzez bycie pasywnym, agresywnym lub destrukcyjnym
• Ma trudności z rozpoznawaniem sygnałów niewerbalnych, takich jak interpretacja wyrazu twarzy innych osób, postawy ciała lub tonu głosu

Wzorce zachowań

Dziecko lub osoba dorosła z zaburzeniami ze spektrum autyzmu może mieć ograniczone, powtarzające się wzorce zachowań, zainteresowań lub czynności, w tym dowolne z tych objawów:

• Wykonuje powtarzalne ruchy, takie jak kołysanie, wirowanie lub machanie rękami
• Wykonuje czynności, które mogą spowodować samookaleczenie, takie jak gryzienie lub uderzanie głową
• Rozwija określone rutyny lub rytuały i zostaje zakłócony przy najmniejszej zmianie
• Ma problemy z koordynacją lub ma dziwne wzorce ruchowe, takie jak niezdarność lub chodzenie na palcach, oraz ma dziwny, sztywny lub przesadny język ciała
• Jest zafascynowany szczegółami przedmiotu, takimi jak obracające się koła samochodu-zabawki, ale nie rozumie ogólnego przeznaczenia ani funkcji przedmiotu
• Jest niezwykle wrażliwy na światło, dźwięk lub dotyk, ale może być obojętny na ból i temperaturę
• Nie angażuje się w naśladowniczą ani wymyśloną zabawę
• Fiksuje na przedmiocie lub czynności o nienormalnej intensywności lub skupieniu
• Ma określone preferencje żywieniowe, takie jak spożywanie tylko kilku produktów lub odmawianie jedzenia o określonej konsystencji

W miarę dojrzewania niektóre dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu stają się bardziej zaangażowane w relacje z innymi i wykazują mniej zaburzeń w zachowaniu. Niektórzy, zwykle ci z najmniej poważnymi problemami, w końcu mogą prowadzić normalne lub prawie normalne życie. Inni jednak nadal mają trudności z językiem lub umiejętnościami społecznymi, a nastoletnie lata mogą przynieść gorsze problemy behawioralne i emocjonalne.

Zaburzenia ze spektrum autyzmu nie mają jednej znanej przyczyny. Biorąc pod uwagę złożoność zaburzenia oraz fakt, że objawy i nasilenie są różne, prawdopodobnie istnieje wiele przyczyn. Rolę może odgrywać zarówno genetyka, jak i środowisko.

• Genetyka. Wydaje się, że w zaburzenia ze spektrum autyzmu zaangażowanych jest kilka różnych genów. W przypadku niektórych dzieci zaburzenie ze spektrum autyzmu może być związane z zaburzeniem genetycznym, takim jak zespół Retta lub zespół łamliwego chromosomu X. W przypadku innych dzieci zmiany genetyczne (mutacje) mogą zwiększać ryzyko zaburzeń ze spektrum autyzmu. Jeszcze inne geny mogą wpływać na rozwój mózgu lub sposób, w jaki komunikują się komórki mózgowe, lub mogą określać nasilenie objawów. Niektóre mutacje genetyczne wydają się być dziedziczone, podczas gdy inne pojawiają się spontanicznie.
• Czynniki środowiskowe. Naukowcy badają obecnie, czy czynniki takie jak infekcje wirusowe, leki lub powikłania podczas ciąży lub zanieczyszczenia powietrza odgrywają rolę w wywoływaniu zaburzeń ze spektrum autyzmu.